poliglotyczny

Polish

Etymology

From poliglota +‎ -yczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.li.ɡlɔˈtɘt͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: po‧li‧glo‧tycz‧ny

Adjective

poliglotyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) polyglot (speaking, or versed in, many languages)
    Synonym: wielojęzyczny

Declension

Declension of poliglotyczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative poliglotyczny poliglotyczna poliglotyczne poliglotyczni poliglotyczne
genitive poliglotycznego poliglotycznej poliglotycznego poliglotycznych
dative poliglotycznemu poliglotycznej poliglotycznemu poliglotycznym
accusative poliglotycznego poliglotyczny poliglotyczną poliglotyczne poliglotycznych poliglotyczne
instrumental poliglotycznym poliglotyczną poliglotycznym poliglotycznymi
locative poliglotycznym poliglotycznej poliglotycznym poliglotycznych
nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.