polisi
Finnish
Noun
polisi
- inflection of poli:
- second-person singular possessive form of nominative/genitive singular
- second-person singular possessive form of nominative/accusative plural
Anagrams
Ido
Noun
polisi
- plural of poliso
Indonesian
Alternative forms
- poelisi
- polis (Standard Malay)
Etymology
Borrowed from Dutch politie (“police”), from Middle Dutch policie, from Middle French policie, from Latin politia (“state, government”), from Ancient Greek πολιτεία (politeía). Cognate of Afrikaans polisie.
Pronunciation
- (Standard Indonesian) IPA(key): /poˈlisi/ [poˈli.si]
Audio: (file) - Rhymes: -isi
- Syllabification: po‧li‧si
Noun
polisi (plural polisi-polisi)
- (uncountable) police
- (countable) police officer
Usage notes
The word is part of false friends between Standard Malay and Indonesian due to shared etymology. The Brunei, Malaysia and Singapore usage can be seen in Malay polisi.
Derived terms
- dipolisikan
- kepolisian
- memolisikan
Compounds
- polisi air
- polisi cepek
- polisi ekonomi
- polisi hukum
- polisi hutan
- polisi keagamaan
- polisi khusus kereta api
- polisi lalu lintas
- polisi militer
- polisi moral
- polisi negara
- polisi pamongpraja
- polisi perairan
- polisi rahasia
- polisi samaran
- polisi susila
- polisi syariah
- polisi tidur
Descendants
Further reading
- “polisi” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.
Malay
Pronunciation
- IPA(key): [pɔ.li.si]
Audio (Malaysia): (file)
- Rhymes: -si, -i
- Hyphenation: po‧li‧si
Etymology 1
From English policy, from Middle French policie, from Late Latin politia (“citizenship; government”), classical Latin polītīa (in Cicero), from Ancient Greek πολιτεία (politeía, “citizenship; polis, (city) state; government”), from πολίτης (polítēs, “citizen”).
Noun
polisi (Jawi spelling ڤوليسي, plural polisi-polisi)
Compounds
- polisi insurans
- polisi kerajaan
Etymology 2
From Dutch politie (“police”), from Middle Dutch policie, from Middle French policie, from Latin politia (“state, government”), from Ancient Greek πολιτεία (politeía). Doublet of polis. First attested as politie in the Kitab Vortaro published in 1923.
Noun
polisi (Jawi spelling ڤوليسي, plural polisi-polisi)
Affixations
References
- Kwik Khing Djoen (1923) Kitab Vortaro: Segala Perkatahan-Perkatahan Asing Jang Soeda Oemoem Di Goena Ken Di Dalem Soerat-Soerat Kabar Melayoe, Batavia: Sin Po, page 254
- Kamus Bahasa Indonesia-Melayu Riau, Jakarta, Indonesia: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 1997, →ISBN, page 308
Further reading
- “polisi” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.
Swahili
Etymology
Pronunciation
Audio (Kenya): (file)
Noun
polisi class IX (plural polisi class X)
- police (an organisation that enforces the law)
Noun
polisi class V (plural mapolisi class VI)
Synonyms
- (officer): afisa wa polisi, afisa wa usalama
Tok Pisin
Etymology
Noun
polisi
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /poliˈsi/
- Hyphenation: po‧li‧si
Noun
polisi
- inflection of polis:
- accusative singular
- third-person singular possessive
Welsh
Etymology
From English policy from Middle French policie, from Latin polītīa (“citizenship; government”), from Ancient Greek πολῑτείᾱ (polīteíā, “citizenship, government”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɔlɪsi/
Noun
polisi m (plural polisïau)
Mutation
| radical | soft | nasal | aspirate |
|---|---|---|---|
| polisi | bolisi | mholisi | pholisi |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Welsh.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “polisi”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies