polizać

Polish

Etymology

From po- +‎ lizać.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈli.zat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -izat͡ɕ
  • Syllabification: po‧li‧zać

Verb

polizać pf

  1. (transitive) to give a lick (to stroke with a tongue)
  2. (reflexive with się) to give oneself a lick

Conjugation

Conjugation of polizać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polizać
future tense 1st poliżę poliżemy
2nd poliżesz poliżecie
3rd poliże poliżą
impersonal poliże się
past tense 1st polizałem,
-(e)m polizał 		polizałam,
-(e)m polizała 		polizałom,
-(e)m polizało 		polizaliśmy,
-(e)śmy polizali 		polizałyśmy,
-(e)śmy polizały
2nd polizałeś,
-(e)ś polizał 		polizałaś,
-(e)ś polizała 		polizałoś,
-(e)ś polizało 		polizaliście,
-(e)ście polizali 		polizałyście,
-(e)ście polizały
3rd polizał polizała polizało polizali polizały
impersonal polizano
conditional 1st polizałbym,
bym polizał 		polizałabym,
bym polizała 		polizałobym,
bym polizało 		polizalibyśmy,
byśmy polizali 		polizałybyśmy,
byśmy polizały
2nd polizałbyś,
byś polizał 		polizałabyś,
byś polizała 		polizałobyś,
byś polizało 		polizalibyście,
byście polizali 		polizałybyście,
byście polizały
3rd polizałby,
by polizał 		polizałaby,
by polizała 		polizałoby,
by polizało 		polizaliby,
by polizali 		polizałyby,
by polizały
impersonal polizano by
imperative 1st niech poliżę poliżmy
2nd poliż poliżcie
3rd niech poliże niech poliżą
passive adjectival participle polizany polizana polizane polizani polizane
anterior adverbial participle polizawszy
verbal noun polizanie

Further reading

  • polizać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polizać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.