Finnish
Etymology
Internationalism (see German Polynom). Contains the suffix -nomi.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpolyˌnomi/, [ˈpo̞lyˌno̞mi]
- Rhymes: -omi
- Syllabification(key): po‧ly‧no‧mi
- Hyphenation(key): poly‧nomi
Noun
polynomi
- (algebra) polynomial
Declension
| Inflection of polynomi (Kotus type 5/risti, no gradation)
|
| nominative
|
polynomi
|
polynomit
|
| genitive
|
polynomin
|
polynomien
|
| partitive
|
polynomia
|
polynomeja
|
| illative
|
polynomiin
|
polynomeihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
polynomi
|
polynomit
|
| accusative
|
nom.
|
polynomi
|
polynomit
|
| gen.
|
polynomin
|
| genitive
|
polynomin
|
polynomien
|
| partitive
|
polynomia
|
polynomeja
|
| inessive
|
polynomissa
|
polynomeissa
|
| elative
|
polynomista
|
polynomeista
|
| illative
|
polynomiin
|
polynomeihin
|
| adessive
|
polynomilla
|
polynomeilla
|
| ablative
|
polynomilta
|
polynomeilta
|
| allative
|
polynomille
|
polynomeille
|
| essive
|
polynomina
|
polynomeina
|
| translative
|
polynomiksi
|
polynomeiksi
|
| abessive
|
polynomitta
|
polynomeitta
|
| instructive
|
—
|
polynomein
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
polynomini
|
polynomini
|
| accusative
|
nom.
|
polynomini
|
polynomini
|
| gen.
|
polynomini
|
| genitive
|
polynomini
|
polynomieni
|
| partitive
|
polynomiani
|
polynomejani
|
| inessive
|
polynomissani
|
polynomeissani
|
| elative
|
polynomistani
|
polynomeistani
|
| illative
|
polynomiini
|
polynomeihini
|
| adessive
|
polynomillani
|
polynomeillani
|
| ablative
|
polynomiltani
|
polynomeiltani
|
| allative
|
polynomilleni
|
polynomeilleni
|
| essive
|
polynominani
|
polynomeinani
|
| translative
|
polynomikseni
|
polynomeikseni
|
| abessive
|
polynomittani
|
polynomeittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
polynomeineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
polynomisi
|
polynomisi
|
| accusative
|
nom.
|
polynomisi
|
polynomisi
|
| gen.
|
polynomisi
|
| genitive
|
polynomisi
|
polynomiesi
|
| partitive
|
polynomiasi
|
polynomejasi
|
| inessive
|
polynomissasi
|
polynomeissasi
|
| elative
|
polynomistasi
|
polynomeistasi
|
| illative
|
polynomiisi
|
polynomeihisi
|
| adessive
|
polynomillasi
|
polynomeillasi
|
| ablative
|
polynomiltasi
|
polynomeiltasi
|
| allative
|
polynomillesi
|
polynomeillesi
|
| essive
|
polynominasi
|
polynomeinasi
|
| translative
|
polynomiksesi
|
polynomeiksesi
|
| abessive
|
polynomittasi
|
polynomeittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
polynomeinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
polynomimme
|
polynomimme
|
| accusative
|
nom.
|
polynomimme
|
polynomimme
|
| gen.
|
polynomimme
|
| genitive
|
polynomimme
|
polynomiemme
|
| partitive
|
polynomiamme
|
polynomejamme
|
| inessive
|
polynomissamme
|
polynomeissamme
|
| elative
|
polynomistamme
|
polynomeistamme
|
| illative
|
polynomiimme
|
polynomeihimme
|
| adessive
|
polynomillamme
|
polynomeillamme
|
| ablative
|
polynomiltamme
|
polynomeiltamme
|
| allative
|
polynomillemme
|
polynomeillemme
|
| essive
|
polynominamme
|
polynomeinamme
|
| translative
|
polynomiksemme
|
polynomeiksemme
|
| abessive
|
polynomittamme
|
polynomeittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
polynomeinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
polynominne
|
polynominne
|
| accusative
|
nom.
|
polynominne
|
polynominne
|
| gen.
|
polynominne
|
| genitive
|
polynominne
|
polynomienne
|
| partitive
|
polynomianne
|
polynomejanne
|
| inessive
|
polynomissanne
|
polynomeissanne
|
| elative
|
polynomistanne
|
polynomeistanne
|
| illative
|
polynomiinne
|
polynomeihinne
|
| adessive
|
polynomillanne
|
polynomeillanne
|
| ablative
|
polynomiltanne
|
polynomeiltanne
|
| allative
|
polynomillenne
|
polynomeillenne
|
| essive
|
polynominanne
|
polynomeinanne
|
| translative
|
polynomiksenne
|
polynomeiksenne
|
| abessive
|
polynomittanne
|
polynomeittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
polynomeinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
polynominsa
|
polynominsa
|
| accusative
|
nom.
|
polynominsa
|
polynominsa
|
| gen.
|
polynominsa
|
| genitive
|
polynominsa
|
polynomiensa
|
| partitive
|
polynomiaan polynomiansa
|
polynomejaan polynomejansa
|
| inessive
|
polynomissaan polynomissansa
|
polynomeissaan polynomeissansa
|
| elative
|
polynomistaan polynomistansa
|
polynomeistaan polynomeistansa
|
| illative
|
polynomiinsa
|
polynomeihinsa
|
| adessive
|
polynomillaan polynomillansa
|
polynomeillaan polynomeillansa
|
| ablative
|
polynomiltaan polynomiltansa
|
polynomeiltaan polynomeiltansa
|
| allative
|
polynomilleen polynomillensa
|
polynomeilleen polynomeillensa
|
| essive
|
polynominaan polynominansa
|
polynomeinaan polynomeinansa
|
| translative
|
polynomikseen polynomiksensa
|
polynomeikseen polynomeiksensa
|
| abessive
|
polynomittaan polynomittansa
|
polynomeittaan polynomeittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
polynomeineen polynomeinensa
|
|
Derived terms
Further reading