pomieść

Polish

Etymology

From po- +‎ mieść.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔ.mjɛɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔmjɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: po‧mieść

Verb

pomieść pf (imperfective pomiatać)

  1. (transitive) to hold in contempt, to ill-treat
    Synonyms: lekceważyć, poniewierać
  2. (transitive, of a female animal) to bear, to give birth
    Synonym: rodzić
  3. (transitive, obsolete) to hurl
    Synonym: cisnąć

Conjugation

Conjugation of pomieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pomieść
future tense 1st pomiotę pomieciemy
2nd pomieciesz pomieciecie
3rd pomiecie pomiotą
impersonal pomiecie się
past tense 1st pomiotłem,
-(e)m pomiótł 		pomiotłam,
-(e)m pomiotła 		pomiotłom,
-(e)m pomiotło 		pomietliśmy,
-(e)śmy pomietli 		pomiotłyśmy,
-(e)śmy pomiotły
2nd pomiotłeś,
-(e)ś pomiótł 		pomiotłaś,
-(e)ś pomiotła 		pomiotłoś,
-(e)ś pomiotło 		pomietliście,
-(e)ście pomietli 		pomiotłyście,
-(e)ście pomiotły
3rd pomiótł pomiotła pomiotło pomietli pomiotły
impersonal pomieciono
conditional 1st pomiótłbym,
bym pomiótł 		pomiotłabym,
bym pomiotła 		pomiotłobym,
bym pomiotło 		pomietlibyśmy,
byśmy pomietli 		pomiotłybyśmy,
byśmy pomiotły
2nd pomiótłbyś,
byś pomiótł 		pomiotłabyś,
byś pomiotła 		pomiotłobyś,
byś pomiotło 		pomietlibyście,
byście pomietli 		pomiotłybyście,
byście pomiotły
3rd pomiótłby,
by pomiótł 		pomiotłaby,
by pomiotła 		pomiotłoby,
by pomiotło 		pomietliby,
by pomietli 		pomiotłyby,
by pomiotły
impersonal pomieciono by
imperative 1st niech pomiotę pomiećmy
2nd pomieć pomiećcie
3rd niech pomiecie niech pomiotą
passive adjectival participle pomieciony pomieciona pomiecione pomieceni pomiecione
anterior adverbial participle pomiótłszy
verbal noun pomiecenie

Derived terms

nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.