pomusculum
Latin
Etymology
From pōmum (“fruit”) + -usculus (diminutive suffix).
Noun
pōmusculum n (genitive pōmusculī); second declension
- diminutive of pōmum (“fruit”)
- c. 6th century CE, Anthologia Latina 171 (Riese) or 160 (later editors).3:
- Omne genus mali dignum est adsurgere citro,
Vis cui multa subest corticis et medii.
Unum quaeque suum referunt pomuscula sucum:
Ternus ab hoc semper carpitur ore sapor.- (please add an English translation of this quotation)
- Omne genus mali dignum est adsurgere citro,
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pōmusculum | pōmuscula |
| genitive | pōmusculī | pōmusculōrum |
| dative | pōmusculō | pōmusculīs |
| accusative | pōmusculum | pōmuscula |
| ablative | pōmusculō | pōmusculīs |
| vocative | pōmusculum | pōmuscula |
References
- “pomusculum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pomusculum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.