poplecznik
Polish
Etymology
From po- + plecy + -nik. Compare English have someone's back.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈplɛt͡ʂ.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛt͡ʂɲik
- Syllabification: po‧plecz‧nik
Noun
poplecznik m pers (female equivalent popleczniczka)
Declension
Declension of poplecznik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | poplecznik | poplecznicy/popleczniki (deprecative) |
| genitive | poplecznika | popleczników |
| dative | poplecznikowi | poplecznikom |
| accusative | poplecznika | popleczników |
| instrumental | poplecznikiem | poplecznikami |
| locative | popleczniku | poplecznikach |
| vocative | popleczniku | poplecznicy |
Derived terms
nouns
Further reading
- poplecznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poplecznik in Polish dictionaries at PWN