poplicus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈpɔ.plɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈpɔː.pli.kus]
Adjective
poplicus (feminine poplica, neuter poplicum); first/second-declension adjective
- (Medieval Latin, rare) alternative form of publicus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | poplicus | poplica | poplicum | poplicī | poplicae | poplica | |
| genitive | poplicī | poplicae | poplicī | poplicōrum | poplicārum | poplicōrum | |
| dative | poplicō | poplicae | poplicō | poplicīs | |||
| accusative | poplicum | poplicam | poplicum | poplicōs | poplicās | poplica | |
| ablative | poplicō | poplicā | poplicō | poplicīs | |||
| vocative | poplice | poplica | poplicum | poplicī | poplicae | poplica | |
References
- “POPLICVS (s.v. publicus)”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "poplicus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- poplicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.