poprzestać

Polish

From po- +‎ przestać.

poprzestać pf (imperfective poprzestawać)

(intransitive) to make do with, to settle [with na (+ locative) ‘for something’]
Synonyms: obyć się, ograniczyć się, zadowolić się

poprzestać pf

(intransitive, archaic) to cease, to discontinue, to stop [with genitive ‘what’]
Synonyms: przestać, zaprzestać

Conjugation of *poprzestać* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poprzestać
future tense	1^st	poprzestanę			poprzestaniemy
	2^nd	poprzestaniesz			poprzestaniecie
	3^rd	poprzestanie			poprzestaną
	impersonal	poprzestanie się
past tense	1^st	poprzestałem, -(e)m poprzestał	poprzestałam, -(e)m poprzestała	poprzestałom, -(e)m poprzestało	poprzestaliśmy, -(e)śmy poprzestali	poprzestałyśmy, -(e)śmy poprzestały
	2^nd	poprzestałeś, -(e)ś poprzestał	poprzestałaś, -(e)ś poprzestała	poprzestałoś, -(e)ś poprzestało	poprzestaliście, -(e)ście poprzestali	poprzestałyście, -(e)ście poprzestały
	3^rd	poprzestał	poprzestała	poprzestało	poprzestali	poprzestały
	impersonal	poprzestano
conditional	1^st	poprzestałbym, bym poprzestał	poprzestałabym, bym poprzestała	poprzestałobym, bym poprzestało	poprzestalibyśmy, byśmy poprzestali	poprzestałybyśmy, byśmy poprzestały
	2^nd	poprzestałbyś, byś poprzestał	poprzestałabyś, byś poprzestała	poprzestałobyś, byś poprzestało	poprzestalibyście, byście poprzestali	poprzestałybyście, byście poprzestały
	3^rd	poprzestałby, by poprzestał	poprzestałaby, by poprzestała	poprzestałoby, by poprzestało	poprzestaliby, by poprzestali	poprzestałyby, by poprzestały
	impersonal	poprzestano by
imperative	1^st	niech poprzestanę			poprzestańmy
	2^nd	poprzestań			poprzestańcie
	3^rd	niech poprzestanie			niech poprzestaną
anterior adverbial participle		poprzestawszy
verbal noun		poprzestanie