populabundus
Latin
Etymology
populor (“I lay waste, ravage, devastate”) + -bundus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɔ.pʊ.ɫaːˈbʊn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [po.pu.laˈbun̪.d̪us]
Adjective
populābundus (feminine populābunda, neuter populābundum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | populābundus | populābunda | populābundum | populābundī | populābundae | populābunda | |
| genitive | populābundī | populābundae | populābundī | populābundōrum | populābundārum | populābundōrum | |
| dative | populābundō | populābundae | populābundō | populābundīs | |||
| accusative | populābundum | populābundam | populābundum | populābundōs | populābundās | populābunda | |
| ablative | populābundō | populābundā | populābundō | populābundīs | |||
| vocative | populābunde | populābunda | populābundum | populābundī | populābundae | populābunda | |
References
- “populabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “populabundus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- populabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.