poręczyciel

Polish

Etymology

From poręczyć +‎ -ciel.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.rɛnˈt͡ʂɘ.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ɕɛl
  • Syllabification: po‧rę‧czy‧ciel

Noun

poręczyciel m pers (female equivalent poręczycielka)

  1. guarantor, bondsman

Declension

Further reading

  • poręczyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poręczyciel in Polish dictionaries at PWN