porażenie

Polish

Etymology

From porazić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.raˈʐɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: po‧ra‧że‧nie

Noun

porażenie n

  1. (uncountable) verbal noun of porazić
  2. (countable, pathology) paralysis, palsy (loss of muscle control)
    Synonyms: paraliż, bezwład, bezwładność
    porażenie mózgowe ― cerebral palsy

Declension

Declension of porażenie
singular plural
nominative porażenie porażenia
genitive porażenia porażeń
dative porażeniu porażeniom
accusative porażenie porażenia
instrumental porażeniem porażeniami
locative porażeniu porażeniach
vocative porażenie porażenia
verbs

Further reading

  • porażenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • porażenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.