porgere

Italian

Etymology

Inherited from Latin porrigere.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔr.d͡ʒe.re/[1], /ˈpor.d͡ʒe.re/[1]
  • Rhymes: -ɔrdʒere, -ordʒere
  • Hyphenation: pòr‧ge‧re, pór‧ge‧re

Verb

pòrgere or pórgere (first-person singular present pòrgo or pórgo, first-person singular past historic pòrsi or pórsi, past participle pòrto or pórto, auxiliary avére)

  1. (transitive) to hand, give
  2. (transitive) to hold out

Conjugation

    Conjugation of pòrgere or pórgere (root-stressed -ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive pòrgere, pórgere
auxiliary verb avére gerund porgèndo
present participle porgènte past participle pòrto, pórto
person singular plural
first second third first second third
indicative io tu lui/lei, esso/essa noi voi loro, essi/esse
present pòrgo, pórgo pòrgi, pórgi pòrge, pórge porgiàmo porgéte pòrgono, pórgono
imperfect porgévo porgévi porgéva porgevàmo porgevàte porgévano
past historic pòrsi, pórsi porgésti pòrse, pórse porgémmo porgéste pòrsero, pórsero
future porgerò porgerài porgerà porgerémo porgeréte porgerànno
conditional porgerèi porgerésti porgerèbbe, porgerébbe porgerémmo porgeréste porgerèbbero, porgerébbero
subjunctive che io che tu che lui/che lei, che esso/che essa che noi che voi che loro, che essi/che esse
present pòrga, pórga pòrga, pórga pòrga, pórga porgiàmo porgiàte pòrgano, pórgano
imperfect porgéssi porgéssi porgésse porgéssimo porgéste porgéssero
imperative — tu Lei noi voi Loro
pòrgi, pórgi pòrga, pórga porgiàmo porgéte pòrgano, pórgano
negative imperative non pòrgere, non pórgere non pòrga, non pórga non porgiàmo non porgéte non pòrgano, non pórgano

References

  1. ↑ 1.0 1.1 porgere in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.