posłuszny

See also: Posłuszny

Polish

Etymology

From posłuchać +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈswuʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uʂnɘ
  • Syllabification: po‧słusz‧ny

Adjective

posłuszny (comparative posłuszniejszy, superlative najposłuszniejszy, derived adverb posłusznie)

  1. obedient, dutiful

Declension

Declension of posłuszny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative posłuszny posłuszna posłuszne posłuszni posłuszne
genitive posłusznego posłusznej posłusznego posłusznych
dative posłusznemu posłusznej posłusznemu posłusznym
accusative posłusznego posłuszny posłuszną posłuszne posłusznych posłuszne
instrumental posłusznym posłuszną posłusznym posłusznymi
locative posłusznym posłusznej posłusznym posłusznych

Further reading

  • posłuszny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • posłuszny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.