poszukiwacz

Polish

Etymology

From poszukiwać +‎ -acz.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.ʂuˈki.vat͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ivat͡ʂ
  • Syllabification: po‧szu‧ki‧wacz

Noun

poszukiwacz m pers (female equivalent poszukiwaczka)

  1. forager, prospector, searcher, seeker

Declension

Declension of poszukiwacz
singular plural
nominative poszukiwacz poszukiwacze
genitive poszukiwacza poszukiwaczów/poszukiwaczy
dative poszukiwaczowi poszukiwaczom
accusative poszukiwacza poszukiwaczów/poszukiwaczy
instrumental poszukiwaczem poszukiwaczami
locative poszukiwaczu poszukiwaczach
vocative poszukiwaczu poszukiwacze
adjective
  • poszukiwawczy
nouns
verbs

Further reading

  • poszukiwacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poszukiwacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.