potatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of pōtō.
Participle
pōtātus (feminine pōtāta, neuter pōtātum); first/second-declension participle
- alternative form of pōtus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pōtātus | pōtāta | pōtātum | pōtātī | pōtātae | pōtāta | |
| genitive | pōtātī | pōtātae | pōtātī | pōtātōrum | pōtātārum | pōtātōrum | |
| dative | pōtātō | pōtātae | pōtātō | pōtātīs | |||
| accusative | pōtātum | pōtātam | pōtātum | pōtātōs | pōtātās | pōtāta | |
| ablative | pōtātō | pōtātā | pōtātō | pōtātīs | |||
| vocative | pōtāte | pōtāta | pōtātum | pōtātī | pōtātae | pōtāta | |
References
- “potatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- potatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- potatus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016