powielić

Polish

Etymology

From po- +‎ wiele +‎ -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈvjɛ.lit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: po‧wie‧lić

Verb

powielić pf (imperfective powielać)

  1. (transitive) to manifold, to duplicate, to copy, to replicate, to mimeograph
  2. (transitive) to rehash

Conjugation

Conjugation of powielić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powielić
future tense 1st powielę powielimy
2nd powielisz powielicie
3rd powieli powielą
impersonal powieli się
past tense 1st powieliłem,
-(e)m powielił 		powieliłam,
-(e)m powieliła 		powieliłom,
-(e)m powieliło 		powieliliśmy,
-(e)śmy powielili 		powieliłyśmy,
-(e)śmy powieliły
2nd powieliłeś,
-(e)ś powielił 		powieliłaś,
-(e)ś powieliła 		powieliłoś,
-(e)ś powieliło 		powieliliście,
-(e)ście powielili 		powieliłyście,
-(e)ście powieliły
3rd powielił powieliła powieliło powielili powieliły
impersonal powielono
conditional 1st powieliłbym,
bym powielił 		powieliłabym,
bym powieliła 		powieliłobym,
bym powieliło 		powielilibyśmy,
byśmy powielili 		powieliłybyśmy,
byśmy powieliły
2nd powieliłbyś,
byś powielił 		powieliłabyś,
byś powieliła 		powieliłobyś,
byś powieliło 		powielilibyście,
byście powielili 		powieliłybyście,
byście powieliły
3rd powieliłby,
by powielił 		powieliłaby,
by powieliła 		powieliłoby,
by powieliło 		powieliliby,
by powielili 		powieliłyby,
by powieliły
impersonal powielono by
imperative 1st niech powielę powielmy
2nd powiel powielcie
3rd niech powieli niech powielą
passive adjectival participle powielony powielona powielone powieleni powielone
anterior adverbial participle powieliwszy
verbal noun powielenie

Further reading

  • powielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powielić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.