powinowactwo
Polish
Etymology
From powinowaty + -ctwo.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.vi.nɔˈva.t͡stfɔ/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡stfɔ
- Syllabification: po‧wi‧no‧wa‧ctwo
Noun
powinowactwo n
- affinity (family relationship through marriage of a relative)
- (chemistry) affinity (attraction between atoms)
- similarity
Declension
Declension of powinowactwo
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | powinowactwo | powinowactwa |
| genitive | powinowactwa | powinowactw |
| dative | powinowactwu | powinowactwom |
| accusative | powinowactwo | powinowactwa |
| instrumental | powinowactwem | powinowactwami |
| locative | powinowactwie | powinowactwach |
| vocative | powinowactwo | powinowactwa |
Related terms
adjective
verbs
- spowinowacać
- spowinowacić
Further reading
- powinowactwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- powinowactwo in Polish dictionaries at PWN