powodzenie

Polish

Etymology

From powodzić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.vɔˈd͡zɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: po‧wo‧dze‧nie

Noun

powodzenie n

  1. verbal noun of powodzić
  2. good fortune, good luck
  3. success
    Synonym: sukces

Declension

Declension of powodzenie
singular
nominative powodzenie
genitive powodzenia
dative powodzeniu
accusative powodzenie
instrumental powodzeniem
locative powodzeniu
vocative powodzenie

Further reading

  • powodzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powodzenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.