prásknout

See also: prasknout

Czech

Etymology

From práskat +‎ -nout.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈpraːsknou̯t]

Verb

prásknout pf (imperfective práskat)

  1. to crack
  2. to slam
  3. (informal) to tell on, to rat out

Conjugation

Conjugation of prásknout
infinitive prásknout, prásknouti active adjective prásknuvší


verbal noun prásknutí passive adjective prásknutý
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person prásknu práskneme práskněme
2nd person práskneš prásknete práskni práskněte
3rd person práskne prásknou

The verb prásknout does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate práskl, prásknul práskli, prásknuli prásknut prásknuti
masculine inanimate práskly, prásknuly prásknuty
feminine práskla, prásknula prásknuta
neuter prásklo, prásknulo práskla, prásknula prásknuto prásknuta
transgressives present past
masculine singular prásknuv
feminine + neuter singular prásknuvši
plural prásknuvše

Derived terms

Further reading