prästviga
Swedish
Etymology
Verb
prästviga (present prästviger, preterite prästvigde, supine prästvigt, imperative prästvig)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | prästviga | prästvigas | ||
| supine | prästvigt | prästvigts | ||
| imperative | prästvig | — | ||
| imper. plural1 | prästvigen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | prästviger | prästvigde | prästvigs, prästviges | prästvigdes |
| ind. plural1 | prästviga | prästvigde | prästvigas | prästvigdes |
| subjunctive2 | prästvige | prästvigde | prästviges | prästvigdes |
| present participle | prästvigande | |||
| past participle | prästvigd | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.