pręcik

Polish

Etymology

From pręt +‎ -ik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈprɛɲ.t͡ɕik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲt͡ɕik
  • Syllabification: prę‧cik

Noun

pręcik m inan

  1. diminutive of pręt
  2. (botany) stamen (a flower part that produces pollen)
  3. (anatomy) rod (part of the retina of the eye)

Declension

Declension of pręcik
singular plural
nominative pręcik pręciki
genitive pręcika pręcików
dative pręcikowi pręcikom
accusative pręcik pręciki
instrumental pręcikiem pręcikami
locative pręciku pręcikach
vocative pręciku pręciki

Further reading

  • pręcik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pręcik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.