praam
See also: pråm
English
Noun
praam (plural praams)
- Alternative form of pram (“flat-bottomed boat”).
Anagrams
Estonian
Etymology
From Middle Low German prām, from Old Czech *prám, from Proto-Slavic *pormъ (“ferry”).
Noun
praam (genitive praami, partitive praami)
Declension
| Declension of praam (ÕS type 22e/riik, length gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | praam | praamid | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | praami | ||
| genitive | praamide | ||
| partitive | praami | praame praamisid | |
| illative | praami praamisse |
praamidesse praamesse | |
| inessive | praamis | praamides praames | |
| elative | praamist | praamidest praamest | |
| allative | praamile | praamidele praamele | |
| adessive | praamil | praamidel praamel | |
| ablative | praamilt | praamidelt praamelt | |
| translative | praamiks | praamideks praameks | |
| terminative | praamini | praamideni | |
| essive | praamina | praamidena | |
| abessive | praamita | praamideta | |
| comitative | praamiga | praamidega | |