praecantatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praecantō
Participle
praecantātus (feminine praecantāta, neuter praecantātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praecantātus | praecantāta | praecantātum | praecantātī | praecantātae | praecantāta | |
| genitive | praecantātī | praecantātae | praecantātī | praecantātōrum | praecantātārum | praecantātōrum | |
| dative | praecantātō | praecantātae | praecantātō | praecantātīs | |||
| accusative | praecantātum | praecantātam | praecantātum | praecantātōs | praecantātās | praecantāta | |
| ablative | praecantātō | praecantātā | praecantātō | praecantātīs | |||
| vocative | praecantāte | praecantāta | praecantātum | praecantātī | praecantātae | praecantāta | |