praecessus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praecēdō.
Participle
praecessus (feminine praecessa, neuter praecessum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praecessus | praecessa | praecessum | praecessī | praecessae | praecessa | |
| genitive | praecessī | praecessae | praecessī | praecessōrum | praecessārum | praecessōrum | |
| dative | praecessō | praecessae | praecessō | praecessīs | |||
| accusative | praecessum | praecessam | praecessum | praecessōs | praecessās | praecessa | |
| ablative | praecessō | praecessā | praecessō | praecessīs | |||
| vocative | praecesse | praecessa | praecessum | praecessī | praecessae | praecessa | |