praecinctus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praecingō.

Participle

praecīnctus (feminine praecīncta, neuter praecīnctum); first/second-declension participle

  1. surrounded, encircled

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praecīnctus praecīncta praecīnctum praecīnctī praecīnctae praecīncta
genitive praecīnctī praecīnctae praecīnctī praecīnctōrum praecīnctārum praecīnctōrum
dative praecīnctō praecīnctae praecīnctō praecīnctīs
accusative praecīnctum praecīnctam praecīnctum praecīnctōs praecīnctās praecīncta
ablative praecīnctō praecīnctā praecīnctō praecīnctīs
vocative praecīncte praecīncta praecīnctum praecīnctī praecīnctae praecīncta

References