praeclarus

Latin

Etymology

From prae- +‎ clarus.

Pronunciation

Adjective

praeclārus (feminine praeclāra, neuter praeclārum, comparative praeclārior, superlative praeclārissimus, adverb praeclārē); first/second-declension adjective

  1. very clear or bright
  2. famous
    Synonyms: fāmōsus, clārus, inclitus, celeber, memorātus
  3. noble, excellent
  4. splendid, fine, beautiful

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praeclārus praeclāra praeclārum praeclārī praeclārae praeclāra
genitive praeclārī praeclārae praeclārī praeclārōrum praeclārārum praeclārōrum
dative praeclārō praeclārae praeclārō praeclārīs
accusative praeclārum praeclāram praeclārum praeclārōs praeclārās praeclāra
ablative praeclārō praeclārā praeclārō praeclārīs
vocative praeclāre praeclāra praeclārum praeclārī praeclārae praeclāra

Derived terms

Descendants

  • English: preclare
  • Italian: preclaro
  • Spanish: preclaro

References

  • praeclarus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praeclarus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praeclarus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the city is very beautifully situated: urbs situ ad aspectum praeclara est
    • to reward amply; to give manifold recompense for: bonam (praeclaram) gratiam referre
    • a good,[1] brilliant example; a striking example: exemplum clarum, praeclarum
    • to have the good of the state at heart: omnia de re publica praeclara atque egregia sentire
    • during this brilliant consulship: in hoc praeclaro consulatu