praecogitatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praecōgitō

Participle

praecōgitātus (feminine praecōgitāta, neuter praecōgitātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praecōgitātus praecōgitāta praecōgitātum praecōgitātī praecōgitātae praecōgitāta
genitive praecōgitātī praecōgitātae praecōgitātī praecōgitātōrum praecōgitātārum praecōgitātōrum
dative praecōgitātō praecōgitātae praecōgitātō praecōgitātīs
accusative praecōgitātum praecōgitātam praecōgitātum praecōgitātōs praecōgitātās praecōgitāta
ablative praecōgitātō praecōgitātā praecōgitātō praecōgitātīs
vocative praecōgitāte praecōgitāta praecōgitātum praecōgitātī praecōgitātae praecōgitāta