praecogitatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praecōgitō
Participle
praecōgitātus (feminine praecōgitāta, neuter praecōgitātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praecōgitātus | praecōgitāta | praecōgitātum | praecōgitātī | praecōgitātae | praecōgitāta | |
| genitive | praecōgitātī | praecōgitātae | praecōgitātī | praecōgitātōrum | praecōgitātārum | praecōgitātōrum | |
| dative | praecōgitātō | praecōgitātae | praecōgitātō | praecōgitātīs | |||
| accusative | praecōgitātum | praecōgitātam | praecōgitātum | praecōgitātōs | praecōgitātās | praecōgitāta | |
| ablative | praecōgitātō | praecōgitātā | praecōgitātō | praecōgitātīs | |||
| vocative | praecōgitāte | praecōgitāta | praecōgitātum | praecōgitātī | praecōgitātae | praecōgitāta | |