praedifficilis
Latin
Etymology
From prae- + difficilis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [prae̯.dɪfˈfɪ.kɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pre.d̪ifˈfiː.t͡ʃi.lis]
Adjective
praedifficilis (neuter praedifficile); third-declension two-termination adjective
- very difficult, troublesome
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | praedifficilis | praedifficile | praedifficilēs | praedifficilia | |
| genitive | praedifficilis | praedifficilium | |||
| dative | praedifficilī | praedifficilibus | |||
| accusative | praedifficilem | praedifficile | praedifficilēs praedifficilīs |
praedifficilia | |
| ablative | praedifficilī | praedifficilibus | |||
| vocative | praedifficilis | praedifficile | praedifficilēs | praedifficilia | |
References
- “praedifficilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praedifficilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.