praedoctus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praedoceō
Participle
praedoctus (feminine praedocta, neuter praedoctum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praedoctus | praedocta | praedoctum | praedoctī | praedoctae | praedocta | |
| genitive | praedoctī | praedoctae | praedoctī | praedoctōrum | praedoctārum | praedoctōrum | |
| dative | praedoctō | praedoctae | praedoctō | praedoctīs | |||
| accusative | praedoctum | praedoctam | praedoctum | praedoctōs | praedoctās | praedocta | |
| ablative | praedoctō | praedoctā | praedoctō | praedoctīs | |||
| vocative | praedocte | praedocta | praedoctum | praedoctī | praedoctae | praedocta | |
References
- “praedoctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praedoctus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016