praeeminens
Latin
Etymology
Present participle of praeēmineō.
Participle
praeēminēns (genitive praeēminentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | praeēminēns | praeēminentēs | praeēminentia | ||
| genitive | praeēminentis | praeēminentium | |||
| dative | praeēminentī | praeēminentibus | |||
| accusative | praeēminentem | praeēminēns | praeēminentēs praeēminentīs |
praeēminentia | |
| ablative | praeēminente praeēminentī1 |
praeēminentibus | |||
| vocative | praeēminēns | praeēminentēs | praeēminentia | ||
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Catalan: preeminent
- French: prééminent
- Galician: preeminente
- Italian: preminente
- Portuguese: preeminente
- Spanish: preeminente