praeficiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of praeficiō.
Participle
praeficiendus (feminine praeficienda, neuter praeficiendum); first/second-declension participle
- which is to be placed in command
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praeficiendus | praeficienda | praeficiendum | praeficiendī | praeficiendae | praeficienda | |
| genitive | praeficiendī | praeficiendae | praeficiendī | praeficiendōrum | praeficiendārum | praeficiendōrum | |
| dative | praeficiendō | praeficiendae | praeficiendō | praeficiendīs | |||
| accusative | praeficiendum | praeficiendam | praeficiendum | praeficiendōs | praeficiendās | praeficienda | |
| ablative | praeficiendō | praeficiendā | praeficiendō | praeficiendīs | |||
| vocative | praeficiende | praeficienda | praeficiendum | praeficiendī | praeficiendae | praeficienda | |