praeficiens

Latin

Etymology

Present participle of praeficiō.

Participle

praeficiēns (genitive praeficientis); third-declension one-termination participle

  1. placing in command

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative praeficiēns praeficientēs praeficientia
genitive praeficientis praeficientium
dative praeficientī praeficientibus
accusative praeficientem praeficiēns praeficientēs
praeficientīs
praeficientia
ablative praeficiente
praeficientī1
praeficientibus
vocative praeficiēns praeficientēs praeficientia

1When used purely as an adjective.