praefixus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praefīgō.

Participle

praefīxus (feminine praefīxa, neuter praefīxum); first/second-declension participle

  1. fastened or attached in front
  2. prefixed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praefīxus praefīxa praefīxum praefīxī praefīxae praefīxa
genitive praefīxī praefīxae praefīxī praefīxōrum praefīxārum praefīxōrum
dative praefīxō praefīxae praefīxō praefīxīs
accusative praefīxum praefīxam praefīxum praefīxōs praefīxās praefīxa
ablative praefīxō praefīxā praefīxō praefīxīs
vocative praefīxe praefīxa praefīxum praefīxī praefīxae praefīxa

Descendants

  • Catalan: prefix
  • English: prefix
  • French: préfixe
  • Galician: prefixo
  • Italian: prefisso
  • Portuguese: prefixo
  • Romanian: prefix
  • Spanish: prefijo