praefulgens

Latin

Etymology

Present participle of praefulgeō

Participle

praefulgēns (genitive praefulgentis); third-declension one-termination participle

  1. Shining or glittering greatly.

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative praefulgēns praefulgentēs praefulgentia
genitive praefulgentis praefulgentium
dative praefulgentī praefulgentibus
accusative praefulgentem praefulgēns praefulgentēs
praefulgentīs
praefulgentia
ablative praefulgente
praefulgentī1
praefulgentibus
vocative praefulgēns praefulgentēs praefulgentia

1When used purely as an adjective.