praeiaciens
Latin
Etymology
Present participle of praeiaciō
Participle
praeiaciēns (genitive praeiacientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | praeiaciēns | praeiacientēs | praeiacientia | ||
| genitive | praeiacientis | praeiacientium | |||
| dative | praeiacientī | praeiacientibus | |||
| accusative | praeiacientem | praeiaciēns | praeiacientēs praeiacientīs |
praeiacientia | |
| ablative | praeiaciente praeiacientī1 |
praeiacientibus | |||
| vocative | praeiaciēns | praeiacientēs | praeiacientia | ||
1When used purely as an adjective.