praeintelligens
Latin
Etymology
Present participle of praeintelligō
Participle
praeintelligēns (genitive praeintelligentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | praeintelligēns | praeintelligentēs | praeintelligentia | ||
| genitive | praeintelligentis | praeintelligentium | |||
| dative | praeintelligentī | praeintelligentibus | |||
| accusative | praeintelligentem | praeintelligēns | praeintelligentēs praeintelligentīs |
praeintelligentia | |
| ablative | praeintelligente praeintelligentī1 |
praeintelligentibus | |||
| vocative | praeintelligēns | praeintelligentēs | praeintelligentia | ||
1When used purely as an adjective.