praeiudicandus
Latin
Etymology
Future passive participle of praeiūdicō.
Participle
praeiūdicandus (feminine praeiūdicanda, neuter praeiūdicandum); first/second-declension participle
- which is to be prejudged
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praeiūdicandus | praeiūdicanda | praeiūdicandum | praeiūdicandī | praeiūdicandae | praeiūdicanda | |
| genitive | praeiūdicandī | praeiūdicandae | praeiūdicandī | praeiūdicandōrum | praeiūdicandārum | praeiūdicandōrum | |
| dative | praeiūdicandō | praeiūdicandae | praeiūdicandō | praeiūdicandīs | |||
| accusative | praeiūdicandum | praeiūdicandam | praeiūdicandum | praeiūdicandōs | praeiūdicandās | praeiūdicanda | |
| ablative | praeiūdicandō | praeiūdicandā | praeiūdicandō | praeiūdicandīs | |||
| vocative | praeiūdicande | praeiūdicanda | praeiūdicandum | praeiūdicandī | praeiūdicandae | praeiūdicanda | |