praeiudicatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praeiūdicō.
Participle
praeiūdicātus (feminine praeiūdicāta, neuter praeiūdicātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praeiūdicātus | praeiūdicāta | praeiūdicātum | praeiūdicātī | praeiūdicātae | praeiūdicāta | |
| genitive | praeiūdicātī | praeiūdicātae | praeiūdicātī | praeiūdicātōrum | praeiūdicātārum | praeiūdicātōrum | |
| dative | praeiūdicātō | praeiūdicātae | praeiūdicātō | praeiūdicātīs | |||
| accusative | praeiūdicātum | praeiūdicātam | praeiūdicātum | praeiūdicātōs | praeiūdicātās | praeiūdicāta | |
| ablative | praeiūdicātō | praeiūdicātā | praeiūdicātō | praeiūdicātīs | |||
| vocative | praeiūdicāte | praeiūdicāta | praeiūdicātum | praeiūdicātī | praeiūdicātae | praeiūdicāta | |
References
- “praeiudicatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praeiudicatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- prejudice: opinio praeiudicata, also simply opinio (not praeiudicium = a preliminary decision)
- prejudice: opinio praeiudicata, also simply opinio (not praeiudicium = a preliminary decision)