praejiciens
Latin
Etymology
Present participle of praejiciō
Participle
praejiciēns (genitive praejicientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | praejiciēns | praejicientēs | praejicientia | ||
| genitive | praejicientis | praejicientium | |||
| dative | praejicientī | praejicientibus | |||
| accusative | praejicientem | praejiciēns | praejicientēs praejicientīs |
praejicientia | |
| ablative | praejiciente praejicientī1 |
praejicientibus | |||
| vocative | praejiciēns | praejicientēs | praejicientia | ||
1When used purely as an adjective.