praelegandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of praelēgō (“bequeath”).
Participle
praelēgandus (feminine praelēganda, neuter praelēgandum); first/second-declension participle
- which is to be bequeathed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praelēgandus | praelēganda | praelēgandum | praelēgandī | praelēgandae | praelēganda | |
| genitive | praelēgandī | praelēgandae | praelēgandī | praelēgandōrum | praelēgandārum | praelēgandōrum | |
| dative | praelēgandō | praelēgandae | praelēgandō | praelēgandīs | |||
| accusative | praelēgandum | praelēgandam | praelēgandum | praelēgandōs | praelēgandās | praelēganda | |
| ablative | praelēgandō | praelēgandā | praelēgandō | praelēgandīs | |||
| vocative | praelēgande | praelēganda | praelēgandum | praelēgandī | praelēgandae | praelēganda | |