praeligandus
Latin
Etymology
Future passive participle of praeligō.
Participle
praeligandus (feminine praeliganda, neuter praeligandum); first/second-declension participle
- which is to be bound
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praeligandus | praeliganda | praeligandum | praeligandī | praeligandae | praeliganda | |
| genitive | praeligandī | praeligandae | praeligandī | praeligandōrum | praeligandārum | praeligandōrum | |
| dative | praeligandō | praeligandae | praeligandō | praeligandīs | |||
| accusative | praeligandum | praeligandam | praeligandum | praeligandōs | praeligandās | praeliganda | |
| ablative | praeligandō | praeligandā | praeligandō | praeligandīs | |||
| vocative | praeligande | praeliganda | praeligandum | praeligandī | praeligandae | praeliganda | |