praemeditans
Latin
Etymology
Present participle of praemeditor
Participle
praemeditāns (genitive praemeditantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | praemeditāns | praemeditantēs | praemeditantia | ||
| genitive | praemeditantis | praemeditantium | |||
| dative | praemeditantī | praemeditantibus | |||
| accusative | praemeditantem | praemeditāns | praemeditantēs praemeditantīs |
praemeditantia | |
| ablative | praemeditante praemeditantī1 |
praemeditantibus | |||
| vocative | praemeditāns | praemeditantēs | praemeditantia | ||
1When used purely as an adjective.