praemissurus
Latin
Etymology
Future active participle of praemittō.
Participle
praemissūrus (feminine praemissūra, neuter praemissūrum); first/second-declension participle
- about to forward
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praemissūrus | praemissūra | praemissūrum | praemissūrī | praemissūrae | praemissūra | |
| genitive | praemissūrī | praemissūrae | praemissūrī | praemissūrōrum | praemissūrārum | praemissūrōrum | |
| dative | praemissūrō | praemissūrae | praemissūrō | praemissūrīs | |||
| accusative | praemissūrum | praemissūram | praemissūrum | praemissūrōs | praemissūrās | praemissūra | |
| ablative | praemissūrō | praemissūrā | praemissūrō | praemissūrīs | |||
| vocative | praemissūre | praemissūra | praemissūrum | praemissūrī | praemissūrae | praemissūra | |