praemissus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praemittō.

Participle

praemissus (feminine praemissa, neuter praemissum); first/second-declension participle

  1. sent forward or ahead

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praemissus praemissa praemissum praemissī praemissae praemissa
genitive praemissī praemissae praemissī praemissōrum praemissārum praemissōrum
dative praemissō praemissae praemissō praemissīs
accusative praemissum praemissam praemissum praemissōs praemissās praemissa
ablative praemissō praemissā praemissō praemissīs
vocative praemisse praemissa praemissum praemissī praemissae praemissa

References

  • praemissus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praemissus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.