praemittendus

Latin

Etymology

Future passive participle of praemittō.

Participle

praemittendus (feminine praemittenda, neuter praemittendum); first/second-declension participle

  1. which is to be forwarded

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praemittendus praemittenda praemittendum praemittendī praemittendae praemittenda
genitive praemittendī praemittendae praemittendī praemittendōrum praemittendārum praemittendōrum
dative praemittendō praemittendae praemittendō praemittendīs
accusative praemittendum praemittendam praemittendum praemittendōs praemittendās praemittenda
ablative praemittendō praemittendā praemittendō praemittendīs
vocative praemittende praemittenda praemittendum praemittendī praemittendae praemittenda