praemittendus
Latin
Etymology
Future passive participle of praemittō.
Participle
praemittendus (feminine praemittenda, neuter praemittendum); first/second-declension participle
- which is to be forwarded
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praemittendus | praemittenda | praemittendum | praemittendī | praemittendae | praemittenda | |
| genitive | praemittendī | praemittendae | praemittendī | praemittendōrum | praemittendārum | praemittendōrum | |
| dative | praemittendō | praemittendae | praemittendō | praemittendīs | |||
| accusative | praemittendum | praemittendam | praemittendum | praemittendōs | praemittendās | praemittenda | |
| ablative | praemittendō | praemittendā | praemittendō | praemittendīs | |||
| vocative | praemittende | praemittenda | praemittendum | praemittendī | praemittendae | praemittenda | |