praemortuus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praemorior

Participle

praemortuus (feminine praemortua, neuter praemortuum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praemortuus praemortua praemortuum praemortuī praemortuae praemortua
genitive praemortuī praemortuae praemortuī praemortuōrum praemortuārum praemortuōrum
dative praemortuō praemortuae praemortuō praemortuīs
accusative praemortuum praemortuam praemortuum praemortuōs praemortuās praemortua
ablative praemortuō praemortuā praemortuō praemortuīs
vocative praemortue praemortua praemortuum praemortuī praemortuae praemortua

References

  • “praemortuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • “praemortuus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.