praenuntiatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praenuntiō
Participle
praenūntiātus (feminine praenūntiāta, neuter praenūntiātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praenūntiātus | praenūntiāta | praenūntiātum | praenūntiātī | praenūntiātae | praenūntiāta | |
| genitive | praenūntiātī | praenūntiātae | praenūntiātī | praenūntiātōrum | praenūntiātārum | praenūntiātōrum | |
| dative | praenūntiātō | praenūntiātae | praenūntiātō | praenūntiātīs | |||
| accusative | praenūntiātum | praenūntiātam | praenūntiātum | praenūntiātōs | praenūntiātās | praenūntiāta | |
| ablative | praenūntiātō | praenūntiātā | praenūntiātō | praenūntiātīs | |||
| vocative | praenūntiāte | praenūntiāta | praenūntiātum | praenūntiātī | praenūntiātae | praenūntiāta | |