praeripiens
Latin
Etymology
Present participle of praeripiō
Participle
praeripiēns (genitive praeripientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | praeripiēns | praeripientēs | praeripientia | ||
| genitive | praeripientis | praeripientium | |||
| dative | praeripientī | praeripientibus | |||
| accusative | praeripientem | praeripiēns | praeripientēs praeripientīs |
praeripientia | |
| ablative | praeripiente praeripientī1 |
praeripientibus | |||
| vocative | praeripiēns | praeripientēs | praeripientia | ||
1When used purely as an adjective.