praeripiens

Latin

Etymology

Present participle of praeripiō

Participle

praeripiēns (genitive praeripientis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative praeripiēns praeripientēs praeripientia
genitive praeripientis praeripientium
dative praeripientī praeripientibus
accusative praeripientem praeripiēns praeripientēs
praeripientīs
praeripientia
ablative praeripiente
praeripientī1
praeripientibus
vocative praeripiēns praeripientēs praeripientia

1When used purely as an adjective.