praesagiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of praesāgiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [prae̯.saː.ɡiˈɛn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pre.s̬a.d͡ʒiˈɛn̪.d̪us]
Participle
praesāgiendus (feminine praesāgienda, neuter praesāgiendum); first/second-declension participle
- which is to be foreboded
Inflection
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praesāgiendus | praesāgienda | praesāgiendum | praesāgiendī | praesāgiendae | praesāgienda | |
| genitive | praesāgiendī | praesāgiendae | praesāgiendī | praesāgiendōrum | praesāgiendārum | praesāgiendōrum | |
| dative | praesāgiendō | praesāgiendae | praesāgiendō | praesāgiendīs | |||
| accusative | praesāgiendum | praesāgiendam | praesāgiendum | praesāgiendōs | praesāgiendās | praesāgienda | |
| ablative | praesāgiendō | praesāgiendā | praesāgiendō | praesāgiendīs | |||
| vocative | praesāgiende | praesāgienda | praesāgiendum | praesāgiendī | praesāgiendae | praesāgienda | |